نیما عطرکار روشن آهنگساز معاصر ایرانی است که آثارش در مرز میان تجربه‌ی صوتی، سادگی ساختاری و دقت فُرمال شکل می‌گیرند. زبان موسیقایی او با کمینه‌گرایی، حساسیت به فضا، و رابطه‌ی غیرخطی میان زمان و صدا تعریف می‌شود و نسبت صدا با سکوت در آن نقش محوری دارد. وی تحصیلات خود را در ایران و فرانسه گذرانده و آثارش توسط آنسامبل‌هایی چون Klangforum Wien و ارکستر رادیو اسلوونی اجرا شده‌اند. او از سوی فستیوال Donaueschinger Musiktage سفارش ساخت اثر دریافت کرده و آثارش در این جشنواره و دیگر رویدادهای بین‌المللی به اجرا درآمده‌اند. وی در کنار آهنگسازی، در زمینه‌ی پژوهش و گفت‌وگوی موسیقایی نیز فعال است.